Het gedicht:

 

Aan een klein meisje

 

Dit is het land, waar grote mensen wonen.

Je hoeft er nog niet in: het is er boos.

Er zijn geen feeen meer, er zijn hormonen,

en altijd is er wel wat loos.

 

En in dit land zijn geen avonturen

Hetzelfde, van een man en van een vrouw.

En achter elke muur zijn and're muren

En nooit een eenhoorn of een bietebauw/

 

En alle dingen hebben hier twee kanten

En alle teddyberen zijn hier dood.

En boze stukken staan in boze kranten

En dat doen boze mannen voor hun brood.

 

Een bos is hier alleen maar een boel bomen

En de soldaten zijn niet meer van tin.

Dis is het land waar grote mensen wonen.....

Wees maar niet bang, je hoeft er nog niet in.